Babasimn bafhk parast alarak evlendirdigi Kardelen, adamin kumasi oldugunu <;ok ge<; ogrcndi. Evi terk et-meye kalkitica dayak yedi. O da farklt bir oyunla koca-simn kendisini birakmastm sagladi. Aricak daha sotxra a$ik oldugu adamdan da dcgifik birfekilde darbe yedi…
dim Kardelen, 24 ya$indayim. 16 ya$inda baba-
min zoruyla evlendirildim. Heniiz ^ocukluktan yeni <;ikmi$tim ve evlenmeyi asla du$unmuyordum o ya$ta. Babam cahil bir <;ift<;i. Anneminse okumasi-yazmasi bile yok. Bizim oralarda kiz (^ocuklari adet gormeye ba$layinca kocaya verilir. Namusuna o andan sonra kocasi sahip ^lkar. Bu, ailelerin iizerinden so-rumlulugu atma $eklinden ba$ka bir $ey degil aslinda. Her gen<; kiza “Ya bir gun namusumuzu kirletirse?”
iziiyle bakilir. Bahama beni evlendirmemesi i<;in yal-vardim. Okumayi 90k istiyordum ^iinkii. Hayallerim vardi. Bu cahillikten kurtulmam i<;in okumam $art-ti. Dinletemedim babama. Ne yaptiysam razi edeme-dim. Giinlerce, gecelerce agladim. Bir akrabamizi bul-dular benimle evlendirmek i<;in. Daha lise ikinci si- ne-niftaydim. “Hi<; olmazsa 1 yil bekleyin, liseyi bitire-yim oyle evleneyim” dedim ama bunu da dinlemedi-ler. Okuldan (jekip aldilar beni. Tabii i§in i<;inde ba$-
ka bir §ey daha vardi. Ba$lik parasi… Babam asil bu pa-ranin pe$indeydi. Ba$lik alinmadan kiz verilmezdi bi-zim orada <;iinku. Evlenecegim adam zengindi, Adi Davut’tu, benden 10 ya$ biiyiiktii. Ba$hgi babama ode-yip resmen satin aldi beni…
Hemen istanbul’a ta$indik
Davut istanbul’da oturuyordu, giiya kdye evlenmek it^in gelmi§, akrabalar da beni tavsiye etmi$ti. Istanbul’da bir diikkam vardi, oradan para kazaniyordu. Ya§im 16 oldugu i^in resmi nikah kiyamadik. Qinkii yasalara gore 18’den kii<;ukler resmen evlenemiyor. Biz de imam nikahi kiyarak birlikte ya§amaya ba$ladik. Evlendikten 1 ay sonra koyden ayrilip istanbul’a ta$indik. Ben koca-min yiizunii dogru diiriist ancak dugiinde gormu$tum. Ba$ta nefret ediyordum ondan. Ancak daha sonralari kanim isinmaya ba$ladi. C^iinku bana iyi davraniyor-du. Ostelik ben zaten koyden kurtulmak istiyordum ve onun sayesinde de istanbul’a ta§mmi$tik. Sirf bu yiiz-den bile minnet doluydum kocama kar§i. Kocam, koy-dekilere gore daha kiiltiirlu biriydi. Hi<; olmazsa oku-mu?tu, cahil degildi. Qunkii istanbul’da dogup buyii-mu$tii. Bu fark her halinden belli oluyordu. Benim ye-ti$tigim koyde gazete bile okunmazdi ^iinkii…
Bir karisi daha varmi§
17 ya$inda ilk <;ocugumu dogurdum. Adim Petek koyduk. Ben istedim kizimin admin Petek olmasini.
Kizimin bal rengi safari vardi, bu yiizden Petek ismi-ni seqni$tim. Her §ey yolundaydi, evliligimde mutluy-dum. Yalniz Davut’un bazen “i$im var” diyerek eve gel-medigi giinler olurdu. Haftanin 3-4 gecesi boyle gel-mezdi eve. Ben hi<; $iiphelenmezdim. Zaten yeti$tiril-me tarzim da kocama “Neredesin?” diye hesap sorma-ma izin vermezdi. Bizde koca tanri gibiydi. Ne isterse yapar, ne zaman isterse gelir, cam istediginde de gider-di. Benim tek amacim, resmi nikahimizi yapmak ve ki-zima bir niifus ciizdam <;ikarmakti. 18 ya$ini bitirmeme 15 gun kalmi$ti. Davut’a “Artik nikah i$lemlerini ba$la-talim. 15 giin sonra 18 oluyorum” dedim. Davut $oyle bir yiizume bakti, birka<; saniye sessiz kaldiktan sonra “Ben seninle resmen evlenemem” dedi. £ok $a§irmi$-tim, “Neden oyle soyliiyorsun?” diye sordum. “Qiinkii ben evliyim, zaten resmi nikahli karim var. Ondan da 2 <;ocugum var” dedi. tnanamiyordum buna, ailem bana bunu hi<; soylememi§ti. Babam, ba$lik parasi almak i<pn beni bir adama kuma olarak vermi$ti. C^evremdeki her-kes yalan soylemi§ti bana. Qunkii biliyorlardi ki ben bu durumu asla kabul etmezdim. Mutlaka isyan ^lkarir ve evden ka<;ardim…
Aynlinayi ben istedim
Davut’un neden eve haftada 3-4 giin gelmedigi de anla$ildi boylece. O giinlerde resmi nikahli karisimn, (^ocuklarinin yaninda oluyordu. Bu kadar zamandir iki evi birden idare ediyordu. Belki resmi nikahli karisi da
benden habersizdi, bir kumasi oldugunu bilmeden ya-$iyordu. “Peki §imdi ne olacak?” diye sordum <;aresizce, “Biz resmi nikah yapmazsak kizima nasil niifus ciizda-ni <jikacak?” Bana dondii ve bagirmaya ba$ladi, “Hi^bir $eyinizi eksik etmiyorum. Yediginiz onuniizde, yeme-diginiz arkanizda. Daha ne istiyorsun? Nikahi da ne ya-pacaksin? Ba§in goge mi erecek?” Kalbimin nasil kiril-digini anlatamam… Oysa ben o siralar Davut’a a$ik ol-mak iizereydim. Zorla evlendirildigim adamin aslin-da aradigim adam oldugunu du$unmeye ba$lami$tim. §imdi yedigim bu darbe beni mahvetmi$ti. Koyde yeti§-mi$ olabilirdim ama kuma olmayi asla kabullenemez-dim. Ne yapacagimi, ne diyecegimi §a$irmi$ bir vaziyet-teydim. Agzimdan birden “Ayrilahm o zaman” sozii <;i-kiverdi. Davut bana oyle bir tokat atti ki, savrulup yere dii$tum. “Bu evden ancak cenazen <^ikar” dedi.
Benim o tath, iyi huylu kocam nereye gitmi$ti? Yedigim tokadin etkisiyle burnum kaniyordu ama hi<^-bir §ey umurumda degildi.
O gece sabaha kadar agladim yatagimda. Her sa-bah kalkip Davut’u i$e ugurlardim. Bu kez kalkmadim. Davut uyandi, gidip giyindi. Evden <;ikmadan once bir kez daha geldi yanima ve ben uyuyor numarasi yap-tim. Bir giin oncesinin pi§manligini ya$iyordu belki de, bana dokunmadan kalkip gitti. Davut gider gitmez kalktim ve bir valiz alip i«;ini doldurmaya ba§ladim. Bu
duruma katlanmayacaktim ve gidecektim bu evden. Valizi kapattim, kizimi aldim ve <;iktim evden. Ne ya-pacagimi onceleri bilmiyordum. Ailemin yanina done-mezdim. Qiinkii babam aldigi o ba$lik parasini iade et-memek i<;in beni Davut’a geri gonderirde. Bir de zaten artik koyde kalamazdim. Bir <;ocukla dul olarak o koy-de ya$ayamazdim. Birka<; giin once gazetede bazi ka-dinlarin bir siginma evine yerle$tirildigini duymu$tum. O siginma evinin adresi akhmdaydi. Gittim, ve koca-min beni dovdiigiinu anlattim. Kucagimda <jocukla go-riince acidilar eve aldilar beni. Fakat Davut pe§imi bi-rakmami$ti. Kisa bir siire sonra buldu beni. Onunla eve donmezsem rezalet <;ikaracagini soyledi. (^aresiz kabul ettim ve eve dondiim.
Tek <;are aldatmakti
Eve girer girmez dovmeye ba$ladi beni. “Bir daha bu evden gidersen seni de kizini da oldururiim” dedi. Kendi canimdan korkmuyordum ama kizima bir $ey yapacak diye odiim kopuyordu. Bir daha ka^maya cesa-ret edemedim bu yiizden. Artik en iyi yolun onun beni birakmasi oldugunu dii$unuyordum. Bunun i<;in de onu aldatmaktan ba§ka <;are bulamiyordum. Kendime olan saygimi kaybedecektim ama bana ba§ka yol birak-mami?ti. Bu kez beni oldurebilirdi ama hi<^ olmazsa kizima dokunmazdi. Bir alt katta oturan bekar bir mii-hendis vardi. Adi ilhandi. Ne zaman kar$ila§sak beni siizerdi. (^evremde her zaman begenilen biri oldum.
Hatta <;evredekilerin baki$lari yiiziinden Davut beni <jok kiskanirdi. ilhan’la yine bir giin apartman giri$in-de kar§ila$tik. Daha once hep o bana bakar, ben ba$i-mi bile <;evirmezdim. Bu kez yine beni siizdiigiinii his-sedince ba$imi kaldirip ona baktim ve giiliimsedim. Bunu ilk kez yapiyordum. O da bana bakti ve giilum-sedi. Apartmanin giri§inde sohbet ettik kisa bir sure. Davut o ak$am yine gelmeyecekti. Resmi nikahli kari-sinin evinde kalacakti. Ben de bir cesaretle Ilhan’i eve, kahve i^meye davet ettim. Hemen kabul etti tabii ki. Her halinden benden etkilendigi belli oluyordu.
Ogrenince beni kovdu
Eve girdik, kahveleri yaptim ve yine sohbete de-vam ettik. Kizim uyuyordu, bizse fazla ses ^lkarma-dan sohbete devam ediyorduk. Bir ara kalktim yani-na gittim ve elini tutarak gogsiime gotiirdiim. Neye ugradigini $a§irdi ama gogsiimii ok§amaya ba$la-di. Ardindan elinden tutup yatak odasina gotiirdiim. Hemen sevi$meye ba$ladik. Yaptigimdan dolayi ken-dimden nefret ediyordum. Bana her dokunu§unda bin defa oliiyordum. Sevi§memiz bittiginde onu ugur-ladim ve kendimi yataga atip sabaha kadar agladim. Igreniyordum kendimden. Ertesi giin sabah kapim <;aldi, gelen ilhan’di. i<;eri girip benimle yeniden se-vi§mek istiyordu. Reddettim onu. Qiinkii benim ama-cim onunla bir ili§ki siirdiirmek degildi. Aldatmi$ ol-mam yeterliydi. En kisa zamanda oliimii bile goze ala-