SONUNA KADAR -8-

SONUNA KADAR -8-

odasına bağlanmış olan bir ipin ucu Misis Thurston’un odasına gidiyor, yemiş odasına bağlanan diğer ipin ucu da kapalı pencereye uzanıyordu. Bu iki ip büyük “X” işareti teşkil e/diyordu. Gece çok karanlık olduğundan kimse onları far-kvetmedi.

Mister Rider herkese veda ettikten sonra gizlice yukarıya çıktı. Misis Thurston odasına girdiğinden rahibi görünce birden şaşırarak “ne istiyorsunuz?” diye sordu. Unutmayın ki ampul Stall tarafından çıkarıldığından oda pek loştu. O sırada zavallı deli kimbilir kurbanına günah işlemekle vazgeçmesi, tövbe ve istiğfar etmesi için ne kadar yalvardı. Nihayet cinayet işledi ve Rahip Stall’ın tembihi veçhile hareket etti. İpi yakaladı. Pencereyi kapadı. Kapalı cama kadar sallandı. Tıpkı ip üstünde sallanan bir örümcek gibi. O sırada Stall birinci ipi yukarı çekip hemen cinayet işlenen odanın kapısı önünde indi. Siz geldiniz. Kapıyı kırdınız. Odayı aradınız. Sonra tekrar aşağı indiniz. Mister Rider de o zaman tekrar ölünün odasına sallandı. İçeri girdi ve ayak ucjjnda duaya başladı. Stall bayılan hizmetçiye konyak almak bahanesiyle yukarı çıkıp ikinci ipi de ortadan kaldırdı. Sonradan da kapının çalındığını işiterek rahibe kapıyı açmış olduğunu iddia etti. İşte onun için çan sesi üstünde o kadar durdum. Bu çan sesi birinin dışarıdan gelip gelmediğini ispat edecekti.

Hayret ve dehşet içinde:

– Rahibin bu işi bir vazife hissiyle yaptığını mı zannediyorsunuz? Diye sordum.

– Evet, dedi. İlahi bir ilhamla hareket ettiğini zannettiğine eminim.

Tam o sırada Doktor Thurston içeri girdi.

– Komiser, henüz kimseyi tevkif ettiniz mi?

– Hayır Mösyö.

Williams:

– Bu efendiler fikirlerinde pek anlaşamıyorlar, dedi.

Thorston üzüntü ile:

– Demek katilin kim olduğu hala anlaşılamadı, dedi.

VVilliams biraz şaşkın komisere dönerek sordu:

– Beef, sizin bu husustaki fikriniz nedir?

Komiser Beef polis hafiyelerine bakarak:

– Ben efendiler gibi zeki değilim, dedi. üzel hikayeler ipat etmesini, güzel sözler söylemesini beceremem. Doğrusli kendilerini hayranlık içinde dinledim. Bugünü hiç unutmayacağım.

Williams:

– Şimdi onları bırakın da katili bulmaya çalışın, dedi.

Beef:

– Ha, evet unutuyordum, dedi. Ben katilin kim olduğunu biliyorum. Fakat dünyada böyle hikayeler anlatmasını be^ ceremem. •

– Katilin kim olduğunu keşfettiğinizi çoktan söylüyorsunuz, dedim. Bize nazariyelerinizi anlatın.

– Benim nazariyem yok dedi. Bildiğim şey gayet basittir. Sizi hayal inkisarına uğratmaktan korkuyorum.

– Haydi söyleyin, katilin suç ortağı var mı idi?

– Tabii, iki tane.

– Onları da tevkif edecek misiniz?

– Bu imkansız efendim. Çünkü biri ölmüştür. Ötek de ne yaptığının farkında olmadan yapmıştır. Bu mesele sizin cinayet hikayelerinizle beraber başlar. Yalnız bu bahtf kimin açtığını öğrenmek isterdim.

Birden hatırladım.

– Hatırlıyor musunuz Doktor? Dedim. Son zpnanlarda polis romanı okuyup okumadığımı sormuştunuz

– Belki, olabilir. Şimdi birşey hatırlıyorum dec*

Beef:

– İşte bütün mesele o zaman başladı dedi. D^ktor Thurs-

70

ton cinayetlerden ve katilleri} ^nası1 yakalandığından bahis açar. Mister Norris bu hikaye!#™ ^onu sinirlendirdiğini, haki-katta bu gibi vakaların onu gizlendiğini, hakikatta bu gibi vakala’in büsbütün başka şek’de cereyan ettiği iddia eder. Yan ılıyorum değil mi?

– EVet, devam edin.

– Misis Thurston giyinmeye <^,^^ar– Doktor o sırada karısı-nn odasına girer ve ona:

– Mary, biliyor musun aklım# ^ne geldi? Der. Şunlara bir oyın oynayalım. Bir cinayet işM^nmiŞ 9’bi gösterelim. Baka-lın ne yapacaklar. Kadın “Ne («emek istiyorsunuz dostum” di»e sorar.

Williams yerinden kalkarak:

– Yetişir Beef, bu saçma hikayelerinizden bıktık! Dokto-rın burada olduğunu unutmayı⁰‘ Dedi.

Fakat Mösyö Amarante:

– Beefe ilişmeyin. Enterasö⁰ olmaya başlıyor, diye itiraz etti.

\ Velhasıl doktor karısını Kandırıyor. “Yatmaya çıktığın zaman soyunma kapısını sö^r9^ûle. pencereyi kapat sonra bir şişe kırmızı mürekkebi alarak yastığına dök. Dudak boyası ile de boynunu boya, so”^ra canın yanıyormuş gibi avazın çıktığı kadar bağır. Tab” buraya koşacağız; kapıyı kıracağız, bakalım bu yalancı ^inayetin karşısında ne yapacaklar? Olur mu Maryy? Der Madam biraz safça idi. Herkese şaka yapmaya da bayılırdı. Hemen kocasının fikrini kabul «arter hatta “Lambanın arnpülünü de çıkarayım ki oda loş kalsın ve mürekkebin farkına varmasınlar” demek belki de onun aklına gelir.

– O zaman camın üstünde parmak izleri olurdu, dedim. Eldiven kullanmadı ya!..

– Hayır ama ampul sıcak olduğu için mendiliyle tutmuştur herhalde. Gelelim hikayemize: Doktor onları iyice heye-

canlandırdıktan sonra bunun bir şaka olduğunu meydana çıkarırız. Yalnız ben işaret etmedikçe sakın kımıldama, ölttı gibi yat” diye tembih eder. Yemekte Misis Thurston çok neşelidir. Stall gene ondan para istemiştir. Fakat onbeş gün sonra büsbütün gideceği için ondan kurtulacağına emin.

Mösyö Strickland yatmaya gider. Arkasından da Mösyö Norris, onu müteakip rahip kalkar. Miss Thurston odasına girince Stall’ın tuvalet masasına dayanmış enfiye çekmekte olduğunu görünce şaşırıp “ne istiyorsunuz?” diye sorar. Fakat onun 200 Stertin’i almaya geldiğini pekala bildiği için vakit kaybetmeden parayı verip oynayacağı oyuna hazırlanır.

Zavallı madam, bunun hayatına mal olacağını hatırına getirmeden kimbilir ne kadar gülmüştür. Mürekkep şişesin» yastığının üstüne döker, boynunu boyar. Herşey hazır olunca yatağa üç acı çığlık basar. Sonra gözlerini kapayıp bekler.

Sonraki hadiseleri biliyorsunuz. Mösyö Norris, Doktor Thurston, Mister VVilliams ve Tovsend kapıyı kırar. Ya ötekiler? Diyeceksiniz. İçlerinden ikisinin saklayacağı şeyler var. Strickland’ın pandantifini, Stall da paraları. Şoföre gelince: Unutmayın ki Miss Thurston o gece ona odasında randevu vermişti. Çığlğkları işittiği zaman merdivende olmalıydı. Korkusundan önce odasına çıktı ve bir dakika sonra da aşağıya indi. O sırada kapıyı kırıyor ve içerisini görüyorsunuz. Kadının öldüğüne inanıyorsunuz, çünkü kan içinde yüzdüğünü sanıyorsunuz. Doktor içeri giriyor. Onu muayene ediyor ve ölmüş olduğunu söylüyor. Odayı arıyorsunuz. O sırada zavallı madam için için gülmektedir. Her tarafı aradıktan, pencereden dışarısını gözden geçirdikten sonra aşağıya iniyorsunuz. Mister Tavsend, Norris ve Strickland bahçeyi aramaya çıkıyorlar. Artık ev boşalmıştır. Yatak odasına girip zavallı madamı öldürüp, bıçağı pencereden at-

mak işten bile değildir. Görüyorsunuz ya iş nekadar basit.

Dehşet içinde bu izahatın nekadar makul olduğunu düşünüyordum.

– Fakat Beef, delilleriniz var mı? Diye sordum.

– Delillerim mi? Sürü ile. Biliyor musunuz bunu nasıl keşfettim? Kan lekelerini muayene ederek. Bu efendiler gibi nazariyeler yürütemem. Fakat meslekte bize bir çok şeyler öğretirler. İlk olarak da kan lekelerini muayine etmesini öğretirler. Bu muayenede bazı noktalar şüphemi uyandırdı. Yastık kılıflarındaki leke hakiki kan lekeleri idi. Fakat kılıfı çıkarınca yastıkta ne buldum biliyor musunuz? Kan lekelerinin yanında mürekkep lekeleri. O zaman oyunu keşfettim. “OooL. OooL.” dedim. Demek ilk önce yalancıktan ölü rolü oynuyordu. Cinayetten sonra da mürekkep lekelerini taşıyan kılıf değiştirilmişti. Yalnız yastığı değiştirmek imkansızdı. Tabi yastığı ve kılıfı sakladım. İşte en başlıca delillerim bunlar. Başkasına ne luzum var?

Nihayet katili biliyorduk. Hiçbir zaman Doktor Thurston olacağı aklıma gelmemişti. Karısı bankaya gittiği andan itibaren çığlıkları işitinceye kadar yanımızdan ayrılmamıştı. O, bir koltuğa çökmüş, söylenenleri işitmiyor gibiydi.

Williams:

– Doktor avukatınız olarak sizi söz söylemekten men ederim dedi. Bu korkunç bir ithamdır. Bu dar göörüşlü polis memurunun müthiş bir hatasıdır.

Lord Simon koltuğundan kalkarak:

– Bu sefer değil VVilliams! Dedi. Her zaman polise bir hayranlık hissi beslemem. Fakat bugün önünde hürmetle eğiliyorum. Hayatta bir kere de yanılmış olmak ne zevk!

Mister Amarante:

– Benden de alın o kadar, dedi. Yanlış bir adım atmışım. Bu yepyeni bir his benim için.

Monsenyör Smith:antalya escort bayan,
antalya otele gelen escort,
antalya anal sexs,
antalya lez escort,
antalya masöz bayan,
antalya otelleri,
antalya eskort,
antalya masaj salonları,
antalya eskortlar,