EŞ secimi ve evlilik.40-bölüm

EŞ secimi ve evlilik.40-bölüm

çok şanslı olarak görüyordu. Herkes, “Keşke bizim de böyle bir sevgilimiz olsa” diyordu. Ama bu mutluluk bir gün bozuldu…

Gerçek ortaya çıkıyor

O gün, bir işi olduğu için Murat beni almaya ok la gelememişti. Ben de önce eve gidip kendi arabamic dım ve sonra da Murat’ın yanına gittim. Yine gÜ2* ı-gün geçirdik. Akşam eve döndüğümde telefonum çaldı. Arayan hem Murat’ı hem de beni tanıyan bir arka-daşımızdı. Bana, “Bugün seni Murat’la gördüm. Artık gerçeği bilmen gerek. Murat evli. Üstelik iki de çocuğu var” dedi. Başımdan aşağı kaynar sular boşandı sanki. Olduğum yere yığıldım, oturup ağlamaya başladım. Sonra kendimi toparlayıp aradım Murat’ı. “Sen evli misin?” diye sordum. “Hayır” demesi için dua* ediyordum içimden. Nitekim reddetti, gülüp geçti sadec#- “Evli değilim ben, nereden çıkarıyorsun bunları?” diytf de kızdı bana. Benim içime şüjphe düşmüştü. Ama belkii de gerçeklerle karşılaşmaktan korktuğum için bu koynunun üzerine gitmedim.

Telefona tehdit mesajlar

İlişkimizin sekizinci ayuına telefonuma tanımadığım bir numaradan çeşitli tehdit mesajları gelmeye başladı. Ben bu mesajları bana ulaşamayan bir hayranımın gönderdiğini düşünüyordum. Ama bir süre sonra gelen bir telefon her şeyi değiştirdi.

Arayan bir kadındı. Kendini “Ben Murat’ın karışıyım” diye tanıttı. 7 yıldır evli olduklarını, iki çocukları olduğunu ve bir süredir de ayrı yaşadıklarını söylüyordu. Kadın, “Küçük çocuğum daha babasını tanıyamadı. Çünkü Murat senin yüzünden evi terk etti gitti” diyordu. Aklımı oynatmak üzereydim. Ben bir yuvayı nasıl yıkardım? Bunu küçücük bir çocuğa, bir anneye nas»l yapardım? O kadına, “Hanımefendi, Murat’la aramızda bir şey yok. Biz sadece arkadaşız. Merak etmeyin” diy’^e cevap verdim ve telefonu kapadım. Sevdiğim adamdan vazgeçmiştim resmen.

İlişkimi hemen bitirdim

Ancak aklımda bir sürü soru vardı. Murat madem evliydi, benimle sabahlara kadar nasıl telefonlaşmıştı? Nasıl mesajlaşmıştı? Nasıl olup da her gününü benimle geçirebilmişti? Bu soruların yanıtını bulmam da fazla zamanımı almadı. Murat benimle tanıştıktan bir hafta sonra bana aşık olduğunu eşine söylemiş meğerse. Sonra da evi terk etmiş. Ancak eşi daha fazla dayanamamış ve beni aramış. Ben bu olaydan sonra Murat’ı arayıp her şeyi bildiğimi ve ayrılmamız gerektiğini söyledim. Ama Murat bırakmadı beni. Ben de kapadım telefonlarımı, okula gitmemeye başladım. Bir hafta boyunca ulaşamadı bana Murat. Çok acı çekiyordum ama bunun böyle olması gerekiyordu. Çünkü Murat evli olduğunu söylemeyerek beni aldatmıştı.

Kapıma gelip yalvardı

Sonunda kapıma dayandı Murat. Üstelik annem evdeyken gelip yalvardı bana kapıda. Ağladı, “Beni bırakma, mutlaka boşanacağım. Senden sadece çocuklarımın velayetini alabilmek için zaman istiyorum. Bana zaman ver” dedi. Dayanamadım, kabul ettim. Eskisi kadar sık olmasa da yine görüşüyorduk. Murat her gün bana, “Tamam, boşanma meselesi yakında halloluyor. Aşkımızın önünde hiçbir engel kalmayacak” diyordu. Beni bu şekilde tam 2 ay oyaladı. Bu arada Murat beni ailesiyle de tanıştırdı. Ailesi “Kızım biz seni artık gelinimiz olarak görüyoruz” dedi. Ama Murat boşanmıyor-du. Boşanmadığı için de benim içimdeki duygular bitiyordu. Sonunda bitirdim ilişkimi. Yine günlerce ulaşmaya çalıştı bana. Telefonlarımı değiştirdim, yeni numaralarımı buldu. Beni suçladı, “Sen bana zaman vermedin, sen beni sevmedin zaten” diye. Ama anlamadığı bir şey vardı. Ben ona yeterince zaman vermiştim. Murat bugün bile hâlâ bana mail atıyor arada bir. Suçlamalarına devam ediyor.

Recep’e tesadüfen rastladım

Murat’tan sonra uzun süre hiç kimse girmedi hayatıma. Ben de okulu bitirdim ve kendimi işe verdim. Babamla birlikte çalışmaya devam ediyordum. Bir iş için büyük şirketlerden birine gittiğim zaman üniversite arkadaşlarımdan biri olan Recep’i gördüm. Buna çok sevinmiştim çünkü Recep’le üniversite yıllarında

epey samimiydik. Recep, benim Murat’la yaşadıklarımı iyi biliyordu. Birçok kez ağlayarak ona çektiğim acıları anlatmıştım. Hep beni teselli etmiş ve akıl vermişti. Hemen o akşam buluşup dertleştik yine. Recep henüz evlenmemişti. Benim de evlenmeye hiç niyetim yoktu çünkü erkeklere güvenmiyordum. Gece ilerledikçe Recep’in sohbetinin doyumsuz olduğunu fark etmiştim. Bugüne kadar Recep’i karşı cinsten biri olarak bile algılamamıştım. O hep benim dert ortağımdı. Ancak bu kez değişmişti. Recep gözüme çok hoş bir erkek olarak görünüyordu.

Sevgililer Günü buluşmma

O geceden sonra da Re^ectle telefon konuşmalarımız, buluşmalarımız devatamtti. 14 Şubat Sevgililer Günü gelip çatmıştı. Ne Rececep’ı sevgilisi vardı, ne de benim. Biz de o akşamı biricikte girmeye karar verdik. Recep beni çok romantik bir florana götürdü. Restoranda çok sayıda çift el 4 ele_Dv« göze oturuyordu. Ben Recep’e “Biz derdimi*^ yanalım bak bu yaşa geldik hâlâ sevgilimiz bile yok” dedim. Recep birden bana dönüp “İstersen olabilir…* dedi. Şaşırarak “Nasıl yani?” diye sordum. Ardından Recep dökülmeye başladı. Üniversite yıllarından bert bana aşık olduğunu ama bunu söylemeye hiçbir zaman cesaret edemediğini söyledi. Bu beni daha da şaşırttı. Ama bir yandan da çok seviniyordum. Çünkü ben R^epe aşık olmuştum. Birden elini tuttum, “Hayat bize bjjr şans daha verdi, is-

teersen bu şansı geri çevirmeyelim” dedim. Böylece ilişkimiz başladı.

Güzel bir kızımız oldu

Birkaç ay sonra evlenmeye karar vermiştik bile. Ailelerimizin de onayıyla evlendik. Çok mutluydum. Murat’ın bana yaşattığı acıları Recep’in unutturacağından çok emindim. Recep benimle sürekli ilgileniyor, evgisini her fırsatta gösteriyordu. Hatta ben ona karılık veremediğim için kendimi suçluyordum. Nedense utuktum. Belki de Murat’tan yediğim darbenin etkisi vardı bunda. Evliliğimizin altıncı ayında hamile kaldım. Mutluluğumuz perçinlendi. Recep’in yüzünde güller açıyordu. Baba olacağı için çok sevinçliydi. Bir kız bebek dünyaya getirdim. Adını Zeynep koyduk. Ama çocuğumuz doğduktan sonra nedense Recep’in ilgisi kayboldu. Bana karşı eskisi kadar yakın ve sıcak davranmıyordu. Bir süre sonra Recep ikinci bir çocuk istemeye başladı. Bense Zeynep’in daha küçük olduğunu, ikisine birden bakmaya gücümün olmadığını söyledim. Recep buna çok bozuldu.

Komşu kızı Melike

İkinci çocuk isteği yüzünden Recep’le kavgalarımız sıklajmıştı. Zeynep’e annem bakıyordu. Ben de iş çıkışı amıeme uğruyor, Zeynep’i alıp eve dönüyordum. Ben eve gelene kadar Recep gelmiş oluyordu. O gün evliliğimizin üçüncü yıl dönümüydü. Gündüzden anneme te

lefon ettim. O akşam Zeynep’i almayacağımı, Recep’le baş başa bir gece geçirmek istediğimi söyledim. Annem sağ olsun anlayışlı davrandı. Eve biraz erken giderek Recep’e sürpriz yapacaktım. Eve ulaştım, kapıyı anahtarla açtım ve sessizce içeri gidim. Ayaklarımın ucuna basarak salona girdim. Salonun ışığı yanıyordu ama Recep yoktu. Yatak odasında olabileceğini düşündüm. Yatak odasına doğru yine sessizce yürüyordum. Odanın kapısı kapalıydı ve ışığı yanıyordu. Kapıyı açtığımda gördüklerime inanamadım. Recep, bizim yatağımızda başka bir kadınla sevişiyordu. Ben çığlık atınca Recep arkasına dönüp baktı. Beni görünce de kadının üzerinden kalktı. O an kadının kim olduğunu da gördüm. Bu, üst kat komşumuzun kızı Melikeydi.

Tek celsede boşandık

önce ne yapacağımı bilemedim. İkisine de saldırmak, elime ne geçerse fırlatmak istedim bir an. Sonra bunu yapamadım. Ağlayarak evden çıktım ve anneme gittim. Olan biten her şeyi anlattım anneme. Recep deli gibi telefon ediyordu ama açmıyordum. Zaten ilerleyen saatlerde babam da geldi ve durumu öğrendi. Recep’i arayıp “Bir daha asla kızımı arama. Yarın boşanma işlemleri başlıyor” dedi. Nitekim söylediğim gibi de oldu. Şirketimizin avukatı aracılığıyla boşanma davasını açtık. Tek celsede de boşandık. Tabii ben sonradan Recep’le komşu kızı Melikenin ilişkisinin neredeyse 6 aydır sürdüğünü öğrendim. Recep benim olmadı-