EŞ secimi ve evlilik.32-bölüm

 

 

 

EVLENMEYEN VEYA EVLENEMEYENLERiN PSiKOLOjiLERi

Ba§ta aile olabilmek, neslin devamini saglayabil-mek ve mutlu bir hayat ya§ayabilmek i<;in evliligin qok onemli bir ihtiyag oldugunu iistune basa basa anlatma-ya <^ali§iyoruz.

Hayati onem ta§iyan bu gorevi saglikli her insanin yerine getirmesi dinimizce de emrediliyor. Nasil ki her §©yin bir zamani varsa, evlenmenin de bir sirasi, bir zamani vardir. Vakti zamani gelen her erkek ve kadin, fiziksel ve sosyal olgunluga ula§tiktan sonra mutlaka evlilik arayi§i iqerisine girmelidir.

Uzmanlarin, sosyologlarin ve psikologlarin ortak tes-pitlerine gore; erken ya§larda evlenmek nasil sakincali bir durum ise, ilerlemi§ ya§larda evlenmek de ayni §ekilde sakincali ve tehlikelidir.

Vakti a?mam gelen her erkek ve kadin, fiziksel ve sosyal ojgunluga Ljla§tiktan sonra mutlaka evlilik arayi$i iqerisine girmelidir.

Normal ya§larinda evlenmeyen erkeklerin, otuz ve-ya otuz be$ ya§ini gegtikten sonra “juphecilige ve ka-rarsizliga” du§mek suretiyle, ruhsal dengelerinde bo-zulma ve davrani§ bozukluklari gorulmektedir. Yirmi be§ ya§ina kadar evlenemeyen kizlar da “umutsuzlu-ga” ve giderek “yalnizliga” itilmek suretiyle, <^e§itli komplekslere girebilmektedirler.

“Evde kalmi§” tabiri, eskiden sadece kizlar iqin kul-laniliyordu. Guniimuzun sosyal, kulturel ve ekonomik §artlari, kadin ve erkegin dunyasini ayni §ekilde etkile-diginden, artik erkekler iqin de “evde kalmi§” tabiri kullaniliyor.

Gentler Neden Evlenemiyorlar?

Evlenmeyen veya evlenemeyenlerin en onemli ne-denlerinin ba§inda anne ve babalar gelmektedir.

Bir<;ok anne ve babanin qocuklarini a§iri derecede sahiplenmeleri ve her §eyin en iyisini istemeleri evliligi geciktirmektedir. Bizdeki bu geleneksel ve duygusal baskilar yuzunden evde kalmi§ kizlar oldugu gibi evlenemeyen erkeklerin sayisi da giderek artmaktadir.

Anne-babalar, qocuklarim evlendirdikten sonra da ayni sahiplenme duygusu ignde olmakta, hangi ya§ta olurlarsa olsunlar onlari korunmaya muhtag birer varlik olarak gormektedirler.

I–1

Birgok anne ve babanin gocuklarini a$iri derecede sahiplenmeleri ve her $eyin en iyisini istemeleri evliligi geciktirmektedir.

iyi niyetle yapilan bu “korumacilik” anlayi§i, qo-cuklarinin hayatlarini olumsuz yonde etkiledigi gibi, evde kalmalarina da yol a^maktadir. Birqok anne-ba-ba, t^ocuklarim istedikleriyle evlendirme yerine, kendi istedikleriyle evlenmeleri i^in her yolu denediklerin-den, bir^ok insan bekar hayati siirdurmek zorunda kal-maktadir. Bu geleneksel anlayi§; ainin de, insanligin da onune gegmi§ durumda.

Anne ve babalarin bu yakla§im bigimi, bir ataso-zunde qok guzel dile getiriliyor: “Elin ovdugunii el alir, anne ve babanin ovdiigu evde kalir/’

Anne ve babalarin bu baskilari yaninda, gocuklari-ni evlendirdiklerinde de onlari siirekli kontrolleri altin-da tutmalari, aileleri “geqimsizlige ve bo§anmalara” siiruklemeleri i§in bir ba$ka boyutu…

Yalniz Ya§ama Bi^imi insana Has Bir Ozellik Degildir

£e§itli nedenlerle evlenmeyen veya evlenemeyen ki§ilerin davrani§larini yakindan gozlemledigimizde, ge§itli olumsuzluklar ve ruhsal problemler i<;inde ol-duklarini goruyoruz.

Yalniz ya$ama bi<;imi insana has bir ozellik degildir. insan sosyal bir varlik oldugundan, aile ortaminda ve toplum igindeki dostlariyla payla§tiginda ya§adigi hayat anlam kazaniyor. insanin en iyi dostu e$idir. Boyle oldugundan kendi dengiyle zamani ve sirasi gel-diginde her insan evlenmek zorundadir.

Evlenmeyen ve yalniz kalan insanlarin herhangi bir me§galesi de yoksa, hayat onlar ign zindan olur. Bu durumda kadin da, erkek de “peri§an bir hayat” ya§ar. Bu peri§anligi daha fazla erkek ya§ar.